ဒီတခါတော့ ရန်ကုန်မြို့ရဲ့ နာမည်ကြီး မိန်းခလေးကျောင်း တကျောင်းမှာ ဖြစ်ခဲ့တာလေး ပေါ့ကွယ် ။ မိန်းခလေးကျောင်းဆိုတော့ တုတ်မပါဖုတ်သာပါတဲ့ ကောင်မလေးတွေ တက်တဲ့ကျောင်းပေါ့နော် ။ ဒါပေမယ့် သိကြတဲ့အတိုင်း ၄တန်း အထိကတော့ ယောင်္ကျားလေးတွေ ရှိသတဲ့။

မိန်းခလေး ကျောင်းဆိုတော့ ဘောပြားအလောင်းအလျာတွေ ပေါများရာဌာန ဖြစ်သလို ဂျစ်တူးမ၊ ပေါက်ကျော်မ၊ စနေမတွေ ကလည်း လက်ညှိုးထိုးမလွဲ များပြားကြတာပေါ့နော် ။ ထိုထို များပြားလှတဲ့ ကျောင်းသူ အကျော်အမော်တွေ ကြားထဲမှာ ၁၀တန်း F ဆိုတာကတော့ အဆိုးတကာ့ ထိပ်ခေါင် နှစ်ကျ ကျောင်းသူကြီးများ ပျော်စံရာ တန်းခွဲကြီးပေါ့ကွယ် ။ ဆရာမတော်တော်များများကိုလည်း မကြောက်၊ ကျောင်းတက်ချိန်လည်း မပြည့် ၊ စာကလည်းမရ သလို ဂျူနီယာ ကျောင်းသူလေးများကိုလည်း အနိုင်ကျင့် ကြတယ်တဲ့ ။ အပြင်မှာ ရည်းစားမှိုှုလိုထားသူများ ရှိကြသလို အတန်းသူ အချင်းချင်းပဲ စမူဆာနဲ့အာပုံချင်း ပွတ်ကြသူတွေလည်း မနည်းကြဘူးတဲ့ ။ သူတို့ကြောင့် ဆရာမများမှာလည်း အင်မတန် စိတ်ဆင်းရဲကြရတယ်ကွယ် ။ အတုမြင်အတတ်သင်လို့ အတုယူကြမယ့် ကျောင်းသူငယ်လေးများအဖို့လည်း အမကြီးတွေက မိုက်လိုက်တာဆိုပြီး အတုယူမှားကာ လမ်းမှား ရောက်သွားမှာကိုတောင် မိဘဆရာများက စိုးရိမ်နေကြရတာပေါ့နော် ။

ဒီလိုနဲ့ ဆိုးသွမ်းကျောင်းသူတွေကတော့ ဆိုးမြဲဆိုးဆဲပါပဲကွယ် ။ ဒါနဲ့ပဲ တနေ့မှာတော့ ကျောင်းအုပ်ဆရာမကြီးက သည်ငဆိုးမလေးတွေကို အခုမှမပြုပြင်လျှင် နောင်ပြင်ဖို့ ခက်မှာကို စိုးရိမ်မိတာကြောင့် အပီအပြင်ဗြင်းဖို့ ဆုံးဖြတ်ချက် ချလိုက်သတဲ့ ။ စိတ်ကုန်လှပြီဖြစ်တဲ့ အတန်းပိုင်ကလည်း ဝမ်းမြောက်ဝမ်းသာ ထောက်ခံတာပေါ့နော် ။ အဲဒီနေ့မှာပဲ အတန်းပိုင်က သူ့အော့ကြောလန် အတန်းကို Bio ယုန်အခန်းကို မနက်ဖြန် အရကျက်လာဖို့ ရာဇသံနဲ့တကွ မှာလိုက်ပါတယ် ။ သင်ထားတာကလည်း ကြာပေါ့ ။ မရတဲ့သူ မှန်သမျှကို ပြင်းထန်လှတဲ့ အပြစ်ဒဏ်ပေးမယ်လို့လဲ ဝမ်နင် ပေးသတဲ့ကွယ် ။ တယောက်မှ ကျောင်းမပျက်ဖို့လည်း ထပ်မှာသတဲ့ ။

တနှစ်လုံးစာမလုပ်လာပဲ အိမ်စာကျက်စာ ပေးသမျှကို ကိုယ်နဲ့လားလားမျှ မဆိုင်သလို ဥပက္ခာပြုလာကြတဲ့ ကျောင်းသူမမတွေကတော့ အခုမှ ထူးပြီး ကျက်မတဲ့လား ။ ကျောင်းပြင်ရောက်တာနဲ့ အချစ်တော်လေးချင်း လက်ချင်းချိတ်လို့ အကဲဇာတ်လမ်းပဲ ဆက်ခင်းကြတာပေါ့ ။ ကြမ္မငင်တဲ့ နောက်တနေ့မှာတော့ ဘယ်သူမှ ယုန် အခန်းကို ကောင်းကောင်းမရဘူးတဲ့ ။ ဆရာမကလည်း သူကြိုတွေးထားတဲ့ အတိုင်းပဲဆိုပြီး ကျောင်းသူတွေအားလုံးကို ခုံပေါ်တက် မတ်တပ်ရပ်ခိုင်းထားလိုက်တယ် ။ မကြီးမငယ်ကြီးတွေနဲ့ ခုံပေါ်တက်ရပ်နေရချိန်မှာတောင် သူတို့ကတော့ အေးဆေးပဲ ။ မျက်နှာပိုးမသတ်ကြသေးသလို တယောက်နဲ့တယောက် စလိုက်နောက်လိုက် ထမီလှမ်းဆွဲလိုက်တွေတောင် လုပ်ဆဲပဲကွယ် ။ ဆိုးကြတယ်နော် ။ အတန်းပိုင်ကိုလည်း သူတို့ကမှ မကြောက်တာကိုး ။

အဲဒီလိုဖြစ်ပျက်နေကြတဲ့ အချိန်မှာပဲ ကျောင်းအုပ်ဆရာမကြီးက ကြိမ်လုံးတုတ်တုတ်ကြီး တချောင်းကိုကိုင်ကာ ဆရာမများခြံရံလို့ အတန်းထဲ ဝင်လာတာမို့ မျက်နှာပိုးမသေတဲ့ ကျောင်းသူကြီးတွေ အမြီးကုတ်သွားသတဲ့ ။ ဆရာမကြီးဆိုတဲ့ အတိုင်း အသက်ကလည်းကြိး၊ ဘော်ဒီကြီးကလည်း ကြီးတဲ့အပြင် ကိုင်လာတဲ့ ကြိမ်လုံးကြီးကလည်း အကြီးကြီး ပဲကွယ့် ။ ဒါ့အပြင် အကောင်ကြီးကြီး လူကြီးတယောက်ရဲ့ အမကြီးမို့ ရန်ကုန်မြို့လယ်က နာမည်ကြီးကျောင်းမှာ ကျောင်းအုပ်ကြီး လုပ်နေတာဆိုတော့ မိုက်လုံးကြီးတဲ့ ကျောင်းသူတွေခမြာ အုပ်ကြီးကိုတော့ ကြောက်ကြရတယ်ပေါ့နော် ။ ကဲ … ယုန် တခန်းမှမကျက်နိုင်ပဲ ၁၀တန်း ဘယ်လိုအောင်မလဲကစလို့ ဘာမှမဆိုင်တဲ့ လောကနီတိမှ အစပြုပြီး ကျောင်းသူဝတ္တရားတွေ နဲ့ ကျောင်းသိက္ခာ စတာတွေအကြောင်းကို လေလုံးကြီးများနဲ့ ဖိတိုက်အပြီးမှာ ကျောင်းသူမတွေရဲ့ မိုက်စိတ်တွေ လေနဲ့အတူပါပြီး ကြောက်စိတ်တွေ တဖွားဖွား ပေါ်လာကြသတဲ့ ။ အဆူဇယားအပြီးမှာတော့ ရိုက်ခံရတော့မယ် ။ ဒါပေမယ့် မရိုက်မီ ကျောင်းအုပ်ကြီးပြောလိုက်တာက ” ထမီတွေချွတ် အောက်ခံဘောင်းဘီပါချွတ် ” တဲ့ ။

ဟာ၊ ဟင် ၊ ဟယ် ၊ အမ် ၊ အဲ အစရှိတဲ့ ဟ အစ အ အဆုံး အာမေဋိတ်သံတွေ ဆူညံကုန်ရော ။ ဟုတ်မှဟုတ်ရဲ့လားလို့လဲ ထင်သူကထင်ကြတာပေါ့ကွယ် ။ သူတို့အဖို့ ကံမကောင်းစွာနဲ့ပဲ ဟုတ်တယ်တဲ့ ။ ဆရာမကြီးက အတည်ပြောနေတာ ။ ဘာတဲ့ ” တကျောင်းလုံးမှာ အသက်အကြီးဆုံးအတန်းဖြစ်ရဲ့နဲ့ မိုက်လုံးကြီးကြတဲ့ သူတွေကို အရှက်ကြီး ရှက်ရအောင် ဖင်ချွတ်ရိုက်မယ် ” ဆိုပဲ ။ ငိုကြပြီပေါ့ ။ မိန်းခလေးတွေချည်းပဲ ရှိတဲ့ကျောင်းဆိုပေမယ့် အစွမ်းကုန် ဖွံ့ဖြိုးပြီးစ အပျိုလေးတွေ အရွယ်မှာ ဖင်ချွတ် ပြီးတော့ ရိုက်ခံရမှာဆိုတော့ ရှက်ကြတာပေါ့နော် ။ လမ်းလျှောက်ရင် ဖင်တုံးတွေကို တလှုပ်လှုပ်ရမ်းချင်တဲ့ ကျောင်းသူဆိုးတွေ ခဗျာ ဖင်ပြောင် ကြီးတွေ ခါနေအောင် အတီးခံရတော့မယ် ။ ငြင်းဆန်လို့ မရအောင် ပြင်းထန်တဲ့ အမိန့်ကြောင့် ချွတ်ကြရပြီပေါ့ကွယ် ။ ထမီစိမ်းလေးတွေ ကွင်းလုံးကျွတ်အပြီးမှာ စက်စပိုင်လေးတွေများ ချမ်းသာပေးမလားလို့ နိုး ပါတဲ့ ။ ဒါနဲ့ပဲ မျက်ရည်စက်လက်နဲ့ ထပ်ချွတ်ကြရပြန်ရော ။ ဆရာမကြီးကလည်း ရက်စက်တာ ကမ်းကုန်ပုံများ … ဖင်ဖွေးဖွေးလေးပေါ်ရုံ လိပ်ချမယ်တော့ မကြံနဲ့ မရဘူး ။ အနည်းဆုံး ပေါင်လည်လောက် ရောက်အောင် ချွတ်ခိုင်းတာကွယ့် ။

ပင်တီလေးတွေ ဒူးအထက်နားရောက်ကုန်ပြီးတော့ အချိန်မှာတော့ တုတ်စာမိတော့မယ့် ဖင်လုံးပြောင်ပြောင်ကြီးတွေ အပြင် အပျို အဖုတ် တွေကတော့ အစီစီအရီရီ ပေါ်လာပြီပေါ့ ။ ချွတ်ပြီးရင် လက်မြှောက်ထား ဆိုတဲ့ ညွှန်ကြားချက်ကြောင့် ဂွကြားကို မလုံ့တလုံအုပ်မယ့် လက်လေးတွေလည်း ခေါင်းပေါ် ရောက်ကုန်တာပေါ့နော် ။ အမလေးလေး မိန်းမအင်္ဂါ အဖုတ် တွေများ ပြပွဲ လုပ်ထားသလား မှတ်ရတယ် ။ တချို့က နှုတ်ခမ်းထူထူ ၊ တချို့က ဗြက်ကျယ်ကျယ် ၊ တချို့ကျတော့ နီတာရဲ သစ်အာသီးကြီးတွေလို ဟာတွေတောင်ပါသတဲ့ ။ ကျောင်းသူတချို့ရဲ့ စောက်မွှေးထုကြီးက ပိန်းပိတ်အောင် ထူနေပြီဖြစ်သလို ၊ တချို့များကြတော့လည်း ထိပ်စု အလယ်စု အမွှေးဒီဇိုင်းတွေလည်း ရှိသကွယ့် ။ ဖင်အိုးကြီးက လုံးတစ်လို့ စောက်ဖုတ်ကြီး ကတော့ ဖားဂုံငြင်းကြီးလို ဖောင်းကြွဖွံ့ဖြိုးပြီးပေမယ့် ဂတုံးမဘဝမှာသာ ရှိသေးတဲ့ အမွှေးအတောင် မစုံသူတချိူ့လည်း ပါသေးတယ် ။

ကိုယ့်အဖုတ်မှကိုယ် မဖုံးနိုင် မဖိနိုင်ကြပြီဖြစ်လို့ ရှက်မျက်ရည်မိုးတွေ ဖြိုင်ဖြိုင်ရွာနေကြတဲ့ နာမည်ကျော် လူဆိုးမလေးများကို ကြည့်ပြီး အတန်းပိုင်ကတော့ မှတ်ပြီလားလို့ တွေးနေတာပေါ့နော် ။ ရိုက်ဖို့အချိန်တန်ပြီမှ ထောင့်ဖက်ထိပ်ဆုံးကျောင်းသူရဲ့ ဖင်လုံးပြောင်ပြောင်ကြီးကို ကြိမ်လုံးနဲ့ စမိတ်ဆက်ပေးလိုက်ကော သနားစဖွယ် အော်သံလေး ထွက်လာပါလေရော ။ ဆရာမကြီးက ကျောင်းသူတွေကို ကိုယ့်နေရာမှာတင် ဖင်ချွတ်ပြီး မတ်တပ်ရပ်ခိုင်း ထားတာလေ ။ သူကိုယ်တိုင်က ခုံကြားလမ်းလေးကနေ တယောက်ချင်းဆီ လိုက်ရိုက်တာတဲ့ ။ ရိုက်ချက်ကလည်း ပြင်းသလားမမေးနဲ့ ဖင်သားကြီးတွေ တုန်ခါရမ်းပြီး ခါးကော့သွားအောင် အားပါတာကွယ် ။ ဒီလောက်မိုက်တဲ့ မိန်းမဆိုးလေးတွေထဲ သတ္တိရှိရှိနဲ့ မအော်ပဲ နေနိုင်တာ တယောက်မှမရှိဘူး ။ အကုန်လုံး အာပြဲကြီးတွေနဲ့ အော်ကြရသတဲ့ကွယ် ။ ပြီးရင်လည်း ဘာမှပြန်မဝတ်ရပဲ ဖင်ပြောင်ကြီး အတိုင်းလက်မြှောက်ပြီး ဆက်ရပ်ခိုင်းထားတယ်ကွယ့် ။ ဖင်တောင် ပေးမပွတ်ဘူးနော် ။

အဆိုးဆုံးက အခုမှလာမှာလေ ။ ရိုက်လို့ တဝက်မကျိုးမီမှာပဲ မုန့်စားဆင်းချိန် ခေါင်းလောင်းထိုးသတဲ့ ။ ရှက်နေကြတဲ့ ကျောင်းသူမတွေလည်း တယောက်ရဲ့ အငိုမျက်နှာ တယောက်ကြည့်လို့ ဂနာမငြိမ်တွေ ဖြစ်ကုန်ပြီ ။ အချိန် သိပ်မကြာလိုက်ပါဘူးကွယ် သူတို့အခန်းရဲ့ ဘေးပတ်ပတ်လည်မှာ တခြားအတန်းက ကျောင်းသူကျောင်းသားလေးတွေနဲ့ ကြက်ပျံမကြ စည်ကားသွားသတဲ့ ။ ခလေးတွေကတော့ တတန်းလုံး ဖင်ပြောင်ကြီးတွေနဲ့ ရပ်နေရတဲ့ မမကြီးတွေကို ကြည့်ပြီး ဟားကြတာပေါ့နော် ။ မူလတန်းခလေးတွေဆို သာလို့ ဆိုးတာပေါ့ ။ အပျို အဖုတ်မှ မမြင်ဖူးကြတာ ။ … ဟယ် မမကြီးတွေရဲ့ ပေါင်ကြားမှာ ဘာလို့ဆံပင်တွေပေါက်နေပါလိမ့် … ဆိုပြီး ရေရွတ်ရငင်း အံသြနေတဲ့ သူတောင် ရှိသတဲ့ ။ အတန်းထဲမှာကတော့ ကမ္ဘာပျက်နေပြီပေါ့ကွယ် ။ အပြင်မှာ ဂျူနီယာ့ ဂျူနီယာတွေ ဝိုင်းရှိုးတာ ခံနေရမှန်း သိသိကြီးနဲ့ ကိုယ့်အဖုတ်မှ ကိုယ်မကာနိုင်တဲ့ ဘဝမှာ ရှက်လွန်းလို့ ဖင်ဆောင့်သေချင်စိတ်တောင် ပေါက်ကုန်ကြသကွယ့် ။ အချိူ့ ကျောင်းသူကြီးများကြတော့လည်း အငယ်တန်းတွေမှာ ရှိနေတဲ့ မောင်လေးညီမလေးနဲ့ အိမ်နားနီးချင်းတွေ သူတို့အဖြစ်ကို မတွေ့ရအောင် တတွင်တွင် ဆုတောင်းကြသတဲ့ ။

ဒါပေမယ့်လည်း အောက်ပိုင်းဟောင်းလောင်းနဲ့ ဖင်ချွတ်ပြီး အဗေခံနေရတဲ့ သူတို့သတင်းဟာ တကျောင်းလုံးကို အသံထက်မြန်တဲ့နှုန်းနဲ့ ခရီးတွင်သွားတာကြောင့် သူငယ်တန်းကစလို့ ၁၀တန်း တခြားအခန်းတွေပါ မကျန် အပြေးအလွှား လာရှုစားကြတာများ တိုးလို့တောင်မပေါက်ဘူးတဲ့ ။ တံခါးတို့ ပြတင်းပေါက်တို့ နားကခုံမှာ ရပ်နေရတဲ့ သူများဆို ကြိတ်ကြိတ်တိုးလာကြည့်တဲ့ လူအုပ်ကြီးနဲ့ လက်တကမ်းလောက်ပဲ ဝေးတယ်လေ ။ ဘယ်လောက်များလဲဆို အရှေ့ဆုံးတန်းမှာ ရပ်နေတဲ့ ကျောင်းသူမမတယောက်ရဲ့ စောက်စိ ငေါက်တောက်ကြီး ပြူ းထွက်နေတာကိုတောင် ထင်ထင်ရှားရှားကြီး မြင်ရသတဲ့ ။ ဖင်လုံးကြီးကြီးနဲ့ ကျောင်းသူမတယောက် ဆိုရင်လည်း သူ့မောင်လေးကိုပါ လူအုပ်ထဲမှာတွေ့လို့ အရှက်လွန်ပြီး မျက်နှာတောင် မဖော်နိုင်ဘူးတဲ့ကွယ် ။ ဖင်ဖော်ထားပြီးပြီကိုး ။ ဘယ်လိုပဲ ဖြစ်နေပါစေ ဆရာမကြီးကတော့ သူ့တာဝန်သူ ကြေသကွယ့် ။ ” လာစမ်း ဒီဖင်ကြီး … ကဲဟယ် … ရွှမ်း … အမငီး အီးဟီးဟီး … ” ဆိုပြီး ဖင်ပြောင်ကြီးတွေ တခုပြီး တခုလိုက်ရိုက်နေတာ တတန်းလုံးကုန်တဲ့ အထိပဲတဲ့ ။

ဖင်ကြိးတွေလည်း နီရဲ ၊ အရှက်တွေလည်းကုန်ပြီ ၊ ငိုစရာမျက်ရည်လည်း မကျန်လောက်တော့မှ ။ ကဲ … နောက် ဆိုးကြအုံးမလား … ဆိုပြီး ထမီဝတ်ပေးဝတ်သတဲ့ ။ ငဆိုးမလေးတွေလည်း အဲဒီ့နေ့ကစပြီး လိမ္မာသွားလိုက်ကြတာ နောက်ဆုံးမှာ ၁၀တန်းကို တန်းလုံးကျွတ် အောင်သွားကြပါသတဲ့ကွယ် ။